step by step/stap voor stap

Dear people,

a little update...
Lately i am very tired, is it the springcleaning, the weather, the changes, or just all together? I really feel i have to take it step by step, which isnt easy. At the moment i have just enough energy to simply do the job God called me to.
I also had to get used to a working week of 42 hours for example.
In DV March i hope to be in the Netherlands for deputation, but also for being with my family since it is a year after my father's death. I hope to visit some people who have faithfully supported me along the way and also to have a few meetings to tell more about the work.
Another step that i took was a very practical one, but one that had to be taken...what to do with my car. Within a year you have to register the car, but of course, it needs a thorough check up first. Just when i was giving up on my car, because its just too much fuss at the moment, someone who knows me quiet well, adviced me to at least check it. This way i would know for sure if the car is worth to import or not. So i went to a garage, but what they say about Switzerland being strict, is true. 'Man looks at the outward appearance...but not a garageman in Switzerland, he looks underneath as well'. He especially looks for rust and my car just happen to have a lot of that...too bad. I prayed for Gods wisdom and guidance is this practical matter and i believe this is His answer: He takes the burden of importing a car and all the paperwork stuff that comes with, of my shoulders at this moment in time. In a strange way, i am thankful.
Sometimes i feel a little like Mary when she was told of the Call God had for her life, being the mother of our Lord Jesus. She didn't understand everything and couldn't comprehend every outcome, but she wanted to trust God and said: 'Behold the maidservant of the Lord! Let it be to me according to your word.'
Thank you so much for your support!
In Christ,
Jobina


Lieve mensen,

een kleine update...
De laatste tijd ben ik erg moe, is het de voorjaarsschoonmaak, het weer (veel sneeuw), alle veranderingen of gewoon alles bij elkaar? Ik moet het echt stap voor stap doen en dat vind ik niet makkelijk. Op het moment heb ik net genoeg energie op simpelweg het werk te doen waartoe God me geroepen heeft. Ik moest bijvoorbeeld ook wennen aan een 42-urige werkweek.
In DV maart hoop ik in Nederland te zijn voor het werken aan de achterban, maar ook zeker om bij de familie te zijn, omdat het die maand een jaar na het overlijden van m'n vader is. Ik hoop mensen te bezoeken en te ontmoeten die me zo trouw gesteund hebben, al die tijd en ook een paar spreekbeurten te geven over het werk.
Een andere stap die ik moest zetten, was een hele praktische, maar wel één die genomen moest worden...wat te doen met m'n auto. Binnen een jaar moet de auto een Zwitsers nummerplaat krijgen, maar natuurlijk moet hij daarvoor eerst een grondige check doorstaan. Ik had het eigenlijk al opgegeven, want het leek me gewoon teveel gedoe op dit moment. Maar toen adviseerde iemand hier, die me al aardig kent geloof ik, dat ik m'n auto in ieder geval toch moest na laten kijken, gewoon om te zien of hij het waard is om te importeren of niet. En dus ben ik naar een garage gegaan (gelukkig een bekende van één van de werkers hier en een Christen) en...nou ja, het is waar wat ze zeggen over de strenge controle. 'Een mens ziet aan wat voor ogen is...maar niet een garageman in Zwitserland, die kijkt er ook onder.' Hij kijkt vooral naar roest en helaas heeft mijn auto daar teveel van...jammer hor.
Ik had God gevraagd om wijsheid en leiding in dit praktische geval en ik geloof dat Zijn antwoord is: Hij neemt de last van een auto importeren en al het papierwerk en geregel wat daarbij komt kijken, van m'n schouders op dit moment. Op een vreemde manier ben ik dankbaar.
Soms voel ik me als Maria, toen zij haar Roeping van God kreeg, om de moeder te zijn van onze Heere Jezus. Ze begreep niet alles en ze kon niet volledig de gevolgen bevatten, maar ze wilde God vertrouwen en zei: 'Zie, de dienstmaagd des Heeren; mij geschiede naar uw woord.'
Bedankt voor jouw en jullie steun!
In Christus,
Jobina